The Epoch Times Een obscure krant met wortels in China is als steunpilaar van Donald Trump uitgegroeid tot een grote speler in het rechtse Amerikaanse medialandschap. Maar met zijn vele internationale vertakkingen blijft The Epoch Times een geheimzinnige organisatie.
Zwaaiend met lange sloophamers dringen gemaskerde mannen op een maandagochtend in april voor dag en dauw de drukkerij van de krant The Epoch Times in Hongkong binnen. Ze beuken in op computers en drukpersen, storten bouwpuin uit over gevoelige apparatuur en vertrekken weer. Beveiligingscamera’s leggen de inval vast.
NRC maakt in de eerste zin gelijk duidelijk dat ze een ander nieuwsmedium, The Epoch Times, onder de loep neemt en het gelijk de labels meegeeft van obscuriteit, geheimzinnigheid en een ‘rechts’ medium. Daarmee is de toon gezet.
The Epoch Times is in Europa niet erg bekend. Maar de krant is in het internationale en vooral Amerikaanse medialandschap een machtige speler, aanvankelijk vooral als steunpilaar van Donald Trump en zijn bondgenoten.
NRC stelt dat The Epoch Times als steunpilaar voor Donald Trump en zijn bondgenoten fungeert. Als The Epoch Times partijdige berichtgeving zou publiceren rond Donald Trump, zou dat toch eenvoudig aan te tonen moeten zijn. Toch komt het NRC in het hele artikel niet met feiten die de stelling onderbouwen, maar het is uiteraard eenvoudig genoeg om u daar zelf een beeld van te vormen: https://TheEpochTimes.com
De krant verschijnt, op papier of online, in meer dan dertig landen en meer dan twintig talen, van Chinees en Engels tot Spaans, Koreaans, Japans, Duits en Nederlands. De grootste editie verschijnt wekelijks in de Verenigde Staten, het hoofdkantoor staat in New York.
Van daaruit schreef Jasper Fakkert, de (Nederlandse) hoofdredacteur van de Amerikaanse editie, een dag na de inval in de Hongkongse drukkerij strijdlustig: „Machines kunnen kapot, maar de waarheid kan niet gestopt worden”. En: „Wij geloven dat de Chinese Communistische Partij achter de aanval zit. Dit was geen geïsoleerd incident, maar de vijfde keer dat onze drukpers in Hongkong is aangevallen.”
Aanklachten tegen het repressieve communistische bewind in China staan centraal bij de krant sinds de oprichting door Chinese Amerikanen 21 jaar geleden. Maar een typische oppositie- of dissidentenkrant is The Epoch Times niet. En ook zeker niet dé stem van de Chinese oppositiefiguren in het buitenland.
De krant is ontstaan uit de in China verboden spirituele beweging Falun Gong. Onvermoeibaar vraagt The Epoch Times aandacht voor de harde onderdrukking van die beweging door het Chinese regime, dat aanhangers zou martelen, ombrengen en hun organen zou verhandelen.
NRC bevestigt de vervolging van Falun Gongbeoefenaars niet maar laat door het gebruik van het woordje ‘zou’ in het midden of die onderdrukking daadwerkelijk plaatsvindt. Er zijn diverse rapporten gepubliceerd die bevestigen dat er wel degelijk Falun Gongaanhangers gemarteld en vermoord worden vanwege hun overtuiging, zoals dit rapport van Freedom House of deze reeks publicaties door de Speciale Rapporteurs voor de Verenigde Naties.
Maar de ambities van The Epoch Times gaan veel verder, en reiken tot in de Amerikaanse politiek. In de Verenigde Staten is het conglomeraat van de krant met zijn vele websites, tientallen miljoenen volgers op sociale media en een eigen tv-station, erin geslaagd een geduchte kracht op rechts te worden. „Een pro-Trump propagandamachine”, in de woorden van maandblad The Atlantic.
Een nieuwsmedium met ambities in de politiek, zou een kwalijke zaak zijn, aangezien men in de journalistiek geacht wordt een neutrale houding aan te nemen. De onderbouwing die hieronder volgt voor deze aantijging snijdt echter weinig hout.
Moederbedrijf Epoch Media Group was in 2019 zelfs de grootste pro-Trump-adverteerder op Facebook, waar het bedrijf toen 11 miljoen dollar aan uitgaf. Trumps minister van Buitenlandse Zaken Mike Pompeo en andere kabinetsleden lieten zich door de krant interviewen. Trump en zijn familieleden hebben artikelen van The Epoch Times op sociale media gedeeld. En in de kolommen van The Epoch Times wordt nog altijd twijfel gezaaid over de rechtmatigheid van de verkiezingsoverwinning van Joe Biden.
Hier wordt gesteld dat ‘Epoch Media Group’ in 2019 de grootste pro-Trumpadverteerder was op Facebook. Raadpleging van de ‘Facebook Ad Library’ leert echter dat het hier om advertenties gaat waarin The Epoch Times nieuwe lezers probeert aan te trekken door de aandacht te vestigen op hun berichtgeving rond het presidentschap van Donald Trump (bron). De aard van die advertenties kan alleen als pro-Epoch Times bestempeld worden, wat uiteraard de bedoeling is van de advertenties.
Nieuwsmedia interviewen politici, dat is niet ongebruikelijk. Zoals NRC het hier echter stelt, komt het over alsof er iets mis zou zijn met het interviewen van Trump en Pompeo. Daarbij, wat is er mis mee dat Trump artikelen van The Epoch Times heeft gedeeld op sociale media? Waarschijnlijk vond Trump de berichtgeving door The Epoch Times dermate goed, dat hij het gedeeld heeft. Daar kan The Epoch Times toch niks aan doen?
Ook biedt de krant ruimte aan complottheorieën over het ontstaan van het coronavirus, dat met een verwijzing naar de Chinese Communistische Partij bij voorkeur „het CCP-virus” wordt genoemd.
De reden dat The Epoch Times naar Covid-19 verwijst als het “CCP-virus” is omdat de berichtgeving door de Chinese Communistische Partij over het coronavirus niet transparant, onvolledig en niet tijdig was, zoals uit een verklaring op hun website blijkt (bron). Dat heeft dus niks met een complottheorie over het ontstaan van het virus te maken, maar ook hier laat NRC na om concreet te worden.
‘Waarheid en traditie’
De krant, die verschijnt onder het motto ‘Waarheid en Traditie’, is naar eigen zeggen onafhankelijk en niet-partijgebonden. De Amerikaanse journalist Genevieve Belmaker, die dertien jaar op de redactie werkte, lacht daar schamper om.„De krant is heel erg veranderd sinds ik er werkte”, zegt Belmaker. Ze vertrok in de tijd dat Trump aan de macht kwam en de krant zich met volle overgave achter de man schaarde die de gevestigde media „vijanden van het volk” noemt.
„Ik kan me niet voorstellen dat ik een krant die pro-Trump is zelfs maar zou oppakken. Laat staan ervoor schrijven. The Epoch Times is van erg middle of the road helemaal opgeschoven naar rechts. Ik ben daar ben ik nog steeds ontdaan van.”
Als verslaggever op de Westelijke Jordaanoever kreeg ze bijvoorbeeld instructies om haar stukken meer pro-Israël te maken, vertelt ze. „Dat paste niet bij mijn waarden. De mensen die het voor het zeggen hadden waren zo conservatief als Breitbart, Rush Limbaugh en Fox News.”
Belmaker breekt met de ongeschreven regel om niet met vertegenwoordigers van andere media te spreken. The Epoch Times is een gesloten bolwerk – en met zijn vele online vertakkingen een geheimzinnige organisatie. Oplages, eigendomsverhoudingen, aantallen redacteuren en medewerkers, de precieze banden met verwante media en wie de geldschieters zijn – het blijft allemaal schimmig.
De persafdeling reageert niet op een verzoek van NRC om informatie. Hoofdredacteur Fakkert laat een interviewaanvraag onbeantwoord. Ook voor vooraanstaande Amerikaanse media houdt The Epoch Times de deuren stevig dicht.
Een Nederlandse journalist die voor de krant werkte maar dat inmiddels niet meer doet, voelt zich nog zó sterk aan de gesloten cultuur verbonden dat hij alleen met NRC wil praten als het hoofdkantoor daarvoor toestemming geeft. Nadat hij contact met New York heeft opgenomen laat hij weten dat een interview met NRC „niet strookt met het beleid”.
„Het feit dat ik wel met de pers spreek heeft me twee belangrijke vriendschappen gekost”, zegt Genevieve Belmaker. „Ik hoorde bij de loyale harde kern, die nooit naar buiten zou treden. Toen er vorig jaar in The New York Times een artikel verscheen waarin ik werd geciteerd, belde iemand van The Epoch Times me: ik moest ophouden met media te praten.”
Dat men bij de krant achterdochtig is, vindt David Ownby, auteur van een boek over Falun Gong en hoogleraar aan de universiteit van Montreal, niet verwonderlijk. „Al meer dan twee decennia is Falun Gong het mikpunt van keiharde onderdrukking door de Chinese Communistische Partij’’, zegt hij per email. „Daar zou iedereen paranoïde van worden. En van paranoia is het maar een kleine stap naar samenzweringstheorieën.”
Deze paragraaf krijgt van NRC de titel ‘waarheid en traditie’ mee, maar het is onduidelijk welk punt er nu gemaakt wordt. Met de uitspraak van één ex-medewerker wordt opnieuw geprobeerd, zonder overtuiging, aan te tonen dat de krant pro-Trump zou zijn.
Falun Gong
The Epoch Times ontkent verbonden te zijn aan Falun Gong, ondanks de vele aanwijzingen die daarop wijzen. De oprichters van de krant waren volgelingen van de beweging. Volgens de stichter van Falun Gong, de in de VS wonende Li Hongzhi, behoort de krant tot „onze media”. De dag nadat de verkiezingsoverwinning van Biden officieel was geworden publiceerde The Epoch Times een gedicht van Li Hongzhi op de voorpagina, dat begint met de woorden: „In dit majestueuze universum zorgt de communistische duivel voor narigheid. Fraude en corruptie beschadigen een grote natie.”Volgens journalist Belmaker vallen de spirituele beweging en de krant niet samen. „Maar bij de oprichting van de krant was het hoofddoel wel de bestrijding van misinformatie van China over de vervolging van Falun Gong.” Ook vertelt ze dat alle journalisten bij de krant, onder wie zijzelf, volgelingen van Falun Gong waren. Op de redactie werden gezamenlijk bewegings- en meditatieoefeningen van Falun Gong gedaan. Volgens Reporters without Borders, een organisatie voor persvrijheid, trekt Falun Gong bij Epoch Times aan de touwtjes.
Er wordt hier een hele paragraaf gewijd aan de connectie tussen The Epoch Times en Falun Gong, maar wat is er mis mee dat mensen van een bepaalde spirituele overtuiging samen een nieuwsmedium oprichten? Er zijn toch ook christelijk, islamitisch en joods georiënteerde dagbladen. Falun Gong is een spirituele discipline, het is geen organisatie of bedrijf en heeft als zodanig dus geen ’touwtjes te trekken’.
Dat de krant Donald Trump steunde, verbaast hoogleraar Ownby niet. Een belangrijk onderdeel van Trumps buitenlandpolitiek, de harde aanpak van China, paste immers uitstekend bij het oorspronkelijke uitgangspunt van The Epoch Times: de strijd tegen het repressieve communistische bewind. „Falun Gong haat de Chinese regering, en Trump ook”, zegt Ownby.
Nog een poging om aan te tonen dat The Epoch Times Donald Trump steunde. Dit keer haalt NRC meneer Ownby aan, die zijn mening geeft. Wederom geen onderbouwing voor enige partijdigheid. Als The Epoch Times bevooroordeelde artikelen zou publiceren ten faveure van Trump, dan zou dit toch eenvoudig aan te tonen moeten zijn door enkele citaten op te nemen.
In dezelfde tijd dat The Epoch Times bij de beweging van Trump aanhaakte, ontwikkelde de krant een nieuwe, zeer effectieve groeistrategie op sociale media, die later zeer omstreden zou blijken vanwege het vermoedelijke gebruik van nep-accounts. „Tot 2016 schreven ze nog hoofdzakelijk over kwesties als het ‘oogsten’ van organen door communistisch China. Maar dat leverde bijna geen likes, retweets of commentaren op”, zegt Renée DiResta, die aan het Stanford Internet Observatory onderzoek doet naar het verspreiden van misinformatie.
„Tot ze ‘virale marketingtechnieken’ gingen inzetten: met bijvoorbeeld een video op hun Facebook-pagina’s van een hond die in een kuil is gevallen. Mensen worden met dat soort beelden verleid om te blijven kijken of hij eruit komt, en gaan pagina’s dan volgen om meer van zulke filmpjes te zien. Als je op die manier eenmaal veel volgers hebt, kan je verder publiceren wat je wil, of het nu over Falun Gong of Trump gaat, en daarmee een groot publiek bereiken.”
Verdacht
In oktober 2016, een maand voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen van dat jaar, schoot het aantal volgers van de vele Facebook-pagina’s van The Epoch Times opeens met verdacht grote sprongen omhoog, zegt DiResta. „Hadden ze er eerst 250.000, een week later waren het er 982.000, nóg een week later 1,6 miljoen, toen 2,8 miljoen. Heel opmerkelijk.„En die honderdduizenden nieuwe volgers leidden niet tot meer interactie: meer likes of commentaren. Dat kan betekenen dat al die mensen daar geen behoefte aan hadden. Maar het kan ook een teken zijn dat het geen werkelijke mensen waren.”
Een pagina die veel volgers heeft wordt in het algemeen eerder serieus genomen, dus dat is belangrijk als je wil laten zien dat je een echte nieuwsorganisatie bent, legt DiResta uit. „Op die manier kan je makkelijker nóg meer volgers aantrekken, échte volgers, en je boodschap verder verbreiden.” Behalve de websites en Facebookpagina’s van The Epoch Times, heeft het moederbedrijf ook sites en pagina’s onder andere namen – die dezelfde boodschap uitdragen. The New York Times noemde het anti-China, pro-Trump media-imperium van The Epoch Times vorig jaar „een reusachtige beïnvloedingsmachine” en „een prominente verspreider van rechtse misinformatie”. Bij het aanblazen van het nooit bewezen gerucht dat de regering-Obama in 2016 het campagneteam van Trump bespioneerd zou hebben (‘Spygate’), speelde The Epoch Times een heel grote rol.
‘Spygate‘ is een reeks artikelen waarmee The Epoch Times inderdaad naam gemaakt heeft in de journalistiek. Er wordt hier gesteld dat The Epoch Times een gerucht aangeblazen zou hebben. De artikelen die The Epoch Times rond ‘Spygate’ gepubliceerd heeft, bevatten de feiten die op dat moment bekend waren. Als dat als geruchten bestempeld wordt, zou een nieuwsmedium nergens meer over kunnen berichten totdat alle feiten op tafel liggen.
Graphika, een Amerikaans bedrijf dat manipulatie van sociale netwerken analyseert, toonde in 2019 hoe websites en Facebook-pagina’s, verbonden aan The Epoch Times, op grote schaal gebruik maakten van nepaccounts. De foto’s van beheerders waren in veel gevallen portretten van niet bestaande mensen, geproduceerd met kunstmatige intelligentie.
The Epoch Times ontkende iedere betrokkenheid. Maar het Facebook-concern dacht daar anders over en sloot negenhonderd pagina’s en accounts op Facebook en bij dochterbedrijf Instagram, wegens „inauthentiek gedrag” – het verhullen van je identiteit. Bovendien mocht The Epoch Times niet meer op Facebook adverteren. Daarna ging de krant zich meer op YouTube concentreren.
Het betreft hier Facebookpagina’s van ‘The BL’. NRC merkt op dat The Epoch Times iedere betrokkenheid ontkent, zoals hier gelezen kan worden, maar meldt vervolgens wel dat The Epoch Times niet meer mag adverteren op Facebook wat uiteraard beter past onder het kopje ‘verdacht’.
In het begin van het artikel doet NRC melding van de brutale inval en sabotage van de Hongkongse afdeling van The Epoch Times, maar vindt dit blijkbaar niet nieuwswaardig genoeg om verder uit te diepen. In plaats daarvan volgt een reeks van verdachtmakingen waar uiteindelijk geen heldere conclusie uit getrokken kan worden, wat het geheel tot een nietszeggend artikel maakt. Men zou haast denken dat dit artikel propaganda is om dissidenten zwart te maken om het volk tegen hen op te zetten, een veelvuldig toegepaste communistische tactiek. Saillant detail: The New York Times en The Guardian publiceerden recent zeer vergelijkbare artikelen (link1, link2).