fb pixel
aanbevolen, Wereldwijd

Poolse staatssecretaris voor Justitie waarschuwt: “de ‘Cancelcultuur’ is niet democratisch maar Bolshevistisch”

Bron: De Lantaarn

De ‘Cancel culture’ of ‘Cancelcultuur’ is een relatief nieuw begrip in onze samenleving waarbij bepaalde individuen, groepen, ideeën of fenomenen openlijk aan de schandpaal worden genageld, en waarbij de rol die sociale media platformen hierin spelen zeer doorslaggevend is.

Binnen deze ‘Cancelcultuur’ wordt dus niet langer gebruik gemaakt van ons rechtssysteem dat bepaald of iemand al dan niet schuldig is. In plaats daarvan wordt deze rol doorgespeeld aan een boze menigte die op eigen houtje het vonnis voltrekt. 

Sebastian Kaleta, de Poolse staatssecretaris voor Justitie | Wikipedia

Volgens Sebastian Kaleta, de Poolse staatssecretaris voor Justitie is het een relatief nieuw begrip maar zeker geen nieuw fenomeen. “Big Tech werkt samen met extreem links om een atmosfeer van ‘angst’ te bevorderen die meer gemeen heeft met de methoden uit Sovjet-Rusland dan met moderne democratieën”, zei hij in een interview met Breitbart Londen. Volgens Kaleta is het hoog tijd dat de mensen zich gaan realiseren dat ze zich hiermee op zeer glad ijs bevinden.

Kaleta wees erop dat Polen 50 jaar lang gebukt ging onder de Sovjet communistische heerschappij. Polen heeft tevens een zeer belangrijke rol gespeeld in de ondergang van de Oost-Europese Communistische regimes vanaf eind jaren ’80. Het was Solidarność, de half-illegale Poolse vakbond Solidariteit, geleid door Nobelprijswinnaar voor de Vrede Lech Walesa, die in de jaren tachtig bijdroeg tot het ineenstorten van het communistische regime in Polen. Het creëerde een domino-effect dat mee zou leiden tot de val van de Berlijnse muur en uiteindelijk zelfs de ontbinding van de Sovjet-Unie.

Kaleta zei dat, hoewel de ernstigste excessen van de ‘politieke correctheid’ in het sociaal conservatieve Polen nog niet erg merkbaar zijn, zijn regering de ontwikkelingen in andere landen, waar deze ’trend’ zich al heeft ontwikkeld tot een harde linkse ‘cultuur’, met bezorgdheid gadeslaat. Polen beseft zeer goed waar dit alles toe kan leiden. In Polen is zelfs het oprichten van een communistische politieke partij bij wet strikt verboden.

Kaleta zei dat hij zeer bezorgd is over de huidige wereldwijde ontwikkelingen op het gebied van censuur, iets waarvoor andere landen die nooit onder het communisme hebben geleden blijkbaar blind zijn. “De druk van extreem links heeft zich ontwikkeld van een milde politieke correctheid tot een veel harder fenomeen, die van de ‘Cancel culture’. [het is] zeer verontrustend hoe het doet terugdenken aan de Bolsjewiekse werkwijze.”

Kaleta observeerde het gevaarlijke pad dat veel Westerse landen nu bewandelen. De ‘neomarxisten’ die de lakens uitdelen in de mainstream media en Silicon Valley doen hem terugdenken aan het recente verleden van Polen, toen ‘heropvoedingskampen’ de norm waren voor afwijkende denkbeelden en voor degenen die kritiek hadden op de heersende macht. Hij vervolgde: “De ‘Cancelcultuur’ is erop gericht om mensen bang te maken om hun mening te uiten.”

En het werkt blijkbaar. Iemand kan zijn of haar carrière of levenswerk na slechts enkele muisklikken geheel verloren zien gaan. Als voorbeeld haalde Kaleta het geval aan van de meest succesvolle auteur op aarde, J.K. Rowling die werd beschuldigd van enkele ’transfobe’ uitspraken op Twitter en daarvoor grondig werd ‘gecanceld’. Hij zei hierover: “Langzaam maar zeker, verslindt de revolutie zijn eigen nakomelingen.” Als je het niet met hen eens bent en kritiek uit, zal het ‘systeem’ dat door hen werd gecreëerd, je werk, je toegang tot diensten en producten, of zelfs je persoonlijkheid en reputatie simpelweg doen kelderen. Of anders gezegd:  ‘you’ve been canceled!’

 

Een korte geschiedenis van de ‘cancel-cultuur’
  • 2017: Schrijfster Shanita Hubbard twittert “Laten we het hebben over ‘cancelcultuur’ met betrekking tot de controverse over de opmerkingen van Olympisch turnster Gabby Douglas over seksueel geweld. De term, vaak gebruikt tussen aanhalingstekens, begon vanaf toen sporadisch op te duiken op Twitter. Op het einde van het jaar zet Nylon magazine “All the People Who Have Been Cancelled in 2017” op een rijtje.
  • 2018: Advocaat Aisha Rimi schrijft een essay genaamd “Why cancel culture needs to be cancelled.” Een paar weken later publiceert Jonah Engel Bromwich “Everybody is canceled” in The New York Times, waarin hij opmerkt dat rapper Kanye West het woord “gecanceld” 7 keer gebruikte in een interview, waarbij de zanger zich zorgen maakte dat hij zou worden “gecanceld omdat ik Trump niet heb gecanceld.”
  • 2019: Uit Google Trends-gegevens blijkt dat zoekopdrachten naar “cancel culture” beginnen te stijgen. Wired magazine, TIME en de Deseret News behoren tot publicaties die de trend bespreken.
  • 2020: Mensen overstuur door J.K. Rowling’s opmerkingen over genderidentiteit roepen op tot haar ‘cancel’. Op Mount Rushmore vergelijkt president Donald Trump de cancelcultuur met totalitarisme en zegt dat het een politiek wapen is dat “totale onderwerping eist van iedereen die het er niet mee eens is”. Google zoekopdrachten voor “cancel cultuur” pieken. Bron: The New York Times, Insider.com, Whitehouse.gov

Deel dit artikel en laat zo meer mensen weten over De Lantaarn

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Bronnen Voor Dit Artikel

Lees Meer | aanbevolen, Wereldwijd

Aanbevolen
Opmerkelijk
Opinie
Op 30 april schreef Roger Garside, die tot tweemaal toe als Brits diplomaat in China heeft gewerkt, een opinieartikel in de Globe and Mail, getiteld "Regime change in China is not only possible, it is imperative," waarin hij zijn mening geeft over hoe de koers van het China onder leiding van Xi Jinping kan worden bijgestuurd: "Een groot deel van de Chinese elite is diep gekant tegen de koers die de heer Xi aanhoudt. Zij erkennen dat economische hervormingen zonder politieke veranderingen problemen hebben veroorzaakt die China als natie schaden en een risico vormen voor hun eigen belangen."
Wereldwijd hebben regeringen ingezet op zware lockdowns om het Corona virus te bestrijden. Hoewel het idee van lockdowns niet nieuw is, is het nooit eerder op zo'n grote schaal toegepast. Hoe is dit beleid tot stand gekomen dat zoveel navolging heeft gekregen wereldwijd? Net als de oorsprong van het Corona virus, wijzen ook in dit vraagstuk alle pijlen richting China.