Ten zuiden van de taalgrens zet Europees Volksvertegenwoordiger Raphael Glucksmann in een praatprogramma de puntjes op de i wat betreft de Europese betrekkingen met China. De vertaling van zijn donderpreek wordt u met plezier geboden door De Lantaarn.

“Ik bedenk dat we worden geregeerd door slaafse voddenventen, die niet enkel commercieel gewin boven de mensenrechten plaatsen — het gaat zelfs dieper — ze plaatsen het commerciële gewin van enkele grote bedrijven boven de schending van mensenrechten, dwangarbeid, en de vernietiging van een volk in slavernij, maar ook boven de strategische belangen van onze naties.

Het volledige voorbije jaar zei men steeds dat de nieuwe prioriteit het verhuizen van onze productie was. De nieuwe prioriteit was zogezegd niet langer afhankelijk te zijn van China voor de productie van mondmaskers, geneesmiddelen, en zowat alles wat ons in leven houdt — we zijn immers volledig afhankelijk geworden van China. En het eerste dat onze leiders doen, is een investeringsakkoord met China tekenen, die de Europeanen dwingt om nog meer in de Chinese productie te investeren. Dat is namelijk de realiteit van dit akkoord.

Ze betreden met andere woorden niet enkel de rechten van de Oeigoeren — door het feit dat onze grote bedrijven, via hun Chinese producenten, van de dwangarbeid van de Oeigoeren profiteren — ze verbreken ook hun eigen belofte die ze tijdens het hele pandemie jaar hebben gemaakt, namelijk: “We hebben nu begrepen dat deze globalisatie ons in een positie van afhankelijkheid en onderdanigheid heeft gebracht. We zullen dus een politieke koerswijziging uitwerken, die onze strategische autonomie herbevestigt.” Het eerste wat ze echter doen is — om VW, Siemens, en al die grote bedrijven te plezieren, die sinds het eind van de jaren negentig met handen en voeten aan China zijn gebonden — een investeringsovereenkomst tekenen.

Dit is op hetzelfde moment dat het Verenigd Koninkrijk, Canada, en de Verenigde Staten de import van producten afkomstig van dwangarbeid van Oeigoeren verbieden. In Europa? Niets. Niets, buiten dit investeringsakkoord. Het is een schande.

Het is een schande, een morele dwaling, en een zware politieke fout.”