Auteur: Michael P. Senger
Wereldwijd hebben regeringen ingezet op zware lockdowns om het Corona virus te bestrijden. Hoewel het idee van lockdowns niet nieuw is, is het nooit eerder op zo’n grote schaal toegepast. In oktober 2020 adviseerde de WHO echter tegen het gebruik van lockdowns als primaire methode om het virus te bedwingen. Hoewel in feite al op voorhand duidelijk was dat lockdowns desastreuse gevolgen zouden hebben op de economie en het algemene welzijn van mensen, kon dit nu ook met statistieken onderbouwd worden. Met dit inzicht en de vele regeringen wereldwijd die desondanks stoïcijns vasthouden aan lockdowns, rijst de vraag hoe dit beleid tot stand gekomen is en zoveel navolging heeft gekregen wereldwijd.
Net als de oorsprong van het Corona virus, wijzen ook in dit vraagstuk alle pijlen richting China. In de woorden van Simon Leys, die de grote sinoloog Lázló Ladány citeerde, moet zelfs de meest leugenachtige propaganda noodzakelijkerwijs enige verwantschap met de waarheid vertonen. Eind december waarschuwde dr. Li Wenliang in Wuhan zijn vrienden dat een nieuwe SARS-achtige ziekte zich snel begon te verspreiden. Li’s boodschap ging onbedoeld viraal op de Chinese sociale media, wat tot wijdverbreide paniek en woede jegens de Chinese Communistische Partij leidde. Op 7 januari deelde Xi Jinping aan zijn naaste medewerkers mee dat de situatie in Wuhan hun persoonlijke supervisie vereiste. Twee weken later gaf Xi persoonlijk toestemming voor de lockdown van de provincie Hubei op basis van zijn filosofie van fangkong, dezelfde hybride van gezondheids- en veiligheidsbeleid die de inspiratie vormde voor de heropvoeding en “quarantaine” van meer dan 1 miljoen Oeigoerse moslims “besmet met extremisme” in Xinjiang. De vertegenwoordiger van de Wereldgezondheidsorganisatie in China merkte op dat “het inperken van een stad van 11 miljoen mensen nieuw is voor de wetenschap … De lockdown van 11 miljoen mensen is ongekend in de geschiedenis van de volksgezondheid, dus is het zeker niet een aanbeveling die de WHO heeft gedaan.”
De CCP sloot 57 miljoen inwoners van Hubei op in hun huizen. Waarnemers van de mensenrechten uitten destijds hun bezorgdheid. Een deskundige zei tegen The New York Times: “De lockdown zal vrijwel zeker leiden tot schendingen van de mensenrechten en zou in de Verenigde Staten zeker ongrondwettelijk zijn.”
Desondanks zei WHO-directeur Tedros Adhanom op 29 januari dat hij “zeer onder de indruk was van en bemoedigd werd door de gedetailleerde kennis van de president [Xi Jinping] over de uitbraak” en de volgende dag prees hij China voor “het stellen van een nieuwe norm voor de reactie op een uitbraak.” Maar na zes dagen had de lockdown – “ongekend in de geschiedenis van de volksgezondheid” – nog geen resultaten opgeleverd, waardoor Tedros in feite mensenrechtenschendingen prees zonder dat daar iets tegenover stond.
De internationale COVID-19-hysterie begon rond 23 januari 2020, toen “gelekte” video’s uit Wuhan de internationale sociale mediasites zoals Facebook, Twitter en YouTube – die in China allemaal geblokkeerd zijn – begonnen te overspoelen, zogenaamd om de verschrikkingen van de epidemie in Wuhan en de ernst van de lockdown te tonen. Virale video’s zouden bewoners tonen die spontaan op straat ineenstorten in scènes die doen denken aan de film Zombieland en de serie The Walking Dead. Op één video was te zien hoe een SWAT-team een man met een vlindernet greep omdat hij zijn mondmasker had afgedaan. Maar achteraf gezien is dit crisistheater enigszins komisch; in de beruchte video strekt de “spontaan in elkaar stortende” man zijn armen uit om zichzelf op te vangen.
Officiële Chinese accounts deelden op grote schaal een foto van een ziekenhuisvleugel die zogezegd in één dag was gebouwd, maar wat in feite een foto van een appartement was dat bijna 1000km verderop stond. Beelden van Li Wenliang aan een beademing, soms met zijn identiteitskaart in de hand, werden vrijgegeven en op grote schaal getoond door de belangrijkste nieuwszenders van de hele wereld.
In een virale tweet op 25 januari 2020 schreef een epidemioloog met weinig achtergrond in infectieziekten: “HOLY MOTHER OF GOD, het nieuwe coronavirus is een 3.8!!! Hoe verschrikkelijk is die reproductieve R0 waarde? Het is van het niveau thermonucleaire pandemie. Dit was de eerste van een maandenlange reeks dubieuze, wijdverspreide tweets van de voorheen onbekende Eric Feigl-Ding, die een prominente Harvard-collega ertoe aanzette hem als een “charlatan” te ontmaskeren.
En toen – succes! Vanaf februari meldde de CCP een exponentiële daling van het aantal gevallen van het coronavirus, tot op 19 maart werd aangekondigd dat het aantal gevallen in eigen land door de lockdown volledig was verdwenen.
In haar verslag van 24 februari sprak de WHO vol lof over het succes van China. “China’s compromisloze en rigoureuze gebruik van niet-farmaceutische maatregelen om de overdracht van het COVID-19 virus op verschillende plaatsen in te dammen, zijn ‘belangrijke lessen’ voor de wereldwijde aanpak”. Wetenschappers begonnen al snel met het opstellen van plannen in vele talen om de Chinese lockdowns te imiteren. De New York Times citeerde onmiddellijk het rapport van de WHO en nam een pro-lockdown standpunt in, waaraan het zich maandenlang heeft vastgeklampt met verrassend weinig introspectie: “China nam één van de oudste strategieën en rolde één van de meest ambitieuze, wendbare en agressieve ziektebestrijdingsinspanningen in de geschiedenis uit.”
Op 26 februari zei Bruce Aylward van de WHO uit Canada – die later een live interview beëindigde toen hem werd gevraagd Taiwan te erkennen – het als volgt: “Kopieer China’s reactie op COVID-19.” In april heeft het Canadese parlement Aylward opgeroepen voor een verhoor, maar de WHO heeft hem verboden een verklaring af te leggen.
Binnen China heeft de CCP lange tijd honderdduizenden propagandisten voor de sociale media betaald en betaalt zij ook voor berichten ‘à la carte’, in totaal honderden miljoenen propaganda-commentaren per jaar. Meer recentelijk zijn deze activiteiten wereldwijd gegaan en tijdens de coronavirus pandemie dramatisch geëscaleerd. Sociale-mediabedrijven zijn niet erg doordrongen van de ernst van het probleem. Toen het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken een reeks van 250.000 accounts verstrekte die waarschijnlijk betrokken waren bij desinformatie over het coronavirus, weigerde Twitter actie te ondernemen. Deze activiteiten treffen landen die weinig zeggenschap hebben over het beheer van de sociale media; een recente studie vond duizenden niet-authentieke accounts die nog steeds Servisch-Chinese vriendschap promoten nadat Twitter duizenden andere had verwijderd. Een voormalige werknemer van Facebook schreef: “Ik heb bloed aan mijn handen” omdat het bedrijf routinematig kwaadaardige politieke activiteiten negeert ondanks de “onevenredige impact” ervan.
Op 9 maart 2020 heeft Italië, het eerste grote Europese land dat het Belt and Road initiatief van Xi Jinping heeft ondertekend, het advies van de WHO opgevolgd en is het eerste land buiten China geworden dat in lockdown ging. De Italiaanse premier Giuseppe Conte pleitte al lang voor nauwere banden met China. Chinese deskundigen kwamen op 12 maart in Italië aan en adviseerden twee dagen later een strengere lockdown: “Er zijn nog te veel mensen en bewegingen op straat.” Op 19 maart herhaalden zij dat de lockdown van Italië “niet streng genoeg” was, zeggende: “Hier in Milaan, het zwaarst getroffen gebied door COVID-19, is geen zeer strenge lockdown … We moeten elke burger betrekken in de strijd tegen COVID-19 en dit beleid volgen.” Italië werd tegelijkertijd gebombardeerd met Chinese desinformatie. Van 11 tot 23 maart was ruwweg 46% van de tweets met de hashtag #forzaCinaeItalia (Go China, go Italy) en 37% van die met de hashtag #grazieCina (dank je wel China) afkomstig van bots.
Terwijl analisten zich doorgaans richten op het vinden van zoveel mogelijk niet-authentieke accounts, is het doel van de volgende discussie anders – het gebruik van eenvoudige onderzoeksmethoden om de intentie achter de desinformatie van Peking aan het licht te brengen, die veel verraderlijker blijkt te zijn dan analisten hebben vastgesteld. Sociale media en bedrijven die analyses uitvoeren detecteren over het algemeen alleen duidelijk geautomatiseerde activiteiten, terwijl valse, persoonlijk beheerde accounts met gemak kunnen worden aangemaakt. Dit komt goed uit voor de CCP, die altijd de voorkeur heeft gegeven aan de menselijke maat.
Op 12 maart plaatste Twitter-gebruiker @manisha_kataki een video waarop Chinese arbeiders te zien zijn die straten desinfecteren, waarbij hij blijkbaar bewondering had voor de strategie van China: “In dit tempo zal China heel snel weer operationeel zijn, misschien wel veel sneller dan de wereld verwacht.” Zoals Paul Mozur van The New York Times opmerkte, was deze tweet niet schokkend, grappig of nieuwswaardig, maar toch werd hij honderdduizenden keren gedeeld. Dit trok de aandacht van het Israëlische bedrijf Next Dim, dat de activiteit aanmerkte als waarschijnlijk gesponsord door de staat.
De hierboven getoonde afbeeldingen bevatten een kleine greep uit de duizenden verdachte tweets van @manisha_kataki waarin in vele talen en dialecten in bijna identieke bewoordingen wordt geklaagd over het feit dat hen wordt verteld “hun handen te wassen” en waarin andere regeringen denigrerend worden bejegend, in tegenstelling tot China’s volledige lockdowns. Andere verdachte tweets van @manisha_kataki roepen leiders expliciet op om China na te doen en steden en landen af te sluiten. Veel van diezelfde accounts hebben het ook vaak over raciale verdeeldheid. Later in 2020 tonen ze sterke steun voor de protesten van Black Lives Matter (BLM), vooral die rond de dood van George Floyd. Raciale rechtvaardigheid is een kwestie die veel burgers, zowel in Amerika als in de rest van de wereld, echt zorgen baart. Maar wetende dat de CCP deze protesten steunde, is het de moeite waard om na te denken over de waarschijnlijkheid dat de zuinige Xi geen miljarden dollars per jaar zou uitgeven aan buitenlandse propaganda – en die activiteiten niet zou opschroeven – als hij geen resultaten zou zien.
Sommige van deze accounts zijn zeker legitiem, maar samen vertonen ze een opvallende gelijkenis die sterk wijst op gescripte, door de staat gesponsorde activiteiten. Twitter reageerde op Mozur’s artikel door 170.000 accounts te verwijderen, maar op het moment van schrijven zijn veel van de verdachte accounts nog steeds actief, en een zoektocht naar honderden vergelijkbare voorbeelden kan gemakkelijk met één klik worden herhaald.
Naarmate meer landen hun deuren sloten, namen sommige verdachte online activiteiten een duistere wending. Toen Kristi Noem, de beroemde gouverneur van South Dakota, weigerde om de hele staat af te sluiten, begonnen verdachte accounts haar Twitter-feed te vullen met scheldwoorden en grof taalgebruik om haar onder druk te zetten dit toch te doen. Bij nader onderzoek bleek dat gouverneurs, duizenden kilometers van elkaar verwijderd, op dezelfde manier beledigd werden door twee van de accounts.
Dit misbruik tegen gouverneurs die tegen lockdowns waren, ging nog enige tijd door. Toen Georgia’s gouverneur Brian Kemp, de eerste gouverneur die een einde maakte aan de lockdown van zijn staat, wijlen republikein John Lewis eerde, werd zijn Twitter-feed bestormd met opvallende, vulgaire taal die zich vaak richtte op zijn anti-lockdown standpunt.
Sommige CCP-propagandisten zijn herkenbaar aan hun pleidooi voor het beleid van China en de schendingen van de mensenrechten. De volgende gebruiker, @AmerLiberal, lijkt een modelaccount voor CCP-propaganda te zijn, met sterke steun voor China’s schendingen van de mensenrechten – onder meer in Xinjiang en Hongkong – en antipathie jegens China’s belangrijkste rivalen, India en de Verenigde Staten. Het account is een groot voorstander van wereldwijde lockdowns.
Hoewel de CCP in veel gevallen heimelijk voorstander was van lockdown, was haar algemene standpunt ter ondersteuning van wereldwijde lockdowns heel duidelijk. In een video die door de officiële woordvoerder van China is geplaatst, wijst een 7-jarig meisje op het belang van strikte sociale afstand onder kinderen.
In maart begonnen de Chinese staatsmedia de strategie van “groeps-immuniteit” – het toestaan van de verspreiding van het coronavirus onder jongeren en gezonde mensen – te omschrijven als een schending van de “mensenrechten”, een Orwelliaanse formulering gezien het feit dat lockdowns in wezen een algemene opschorting van rechten zijn.
De scepsis van Zweden ten aanzien van de CCP dateert al van voor COVID-19. In januari bedreigde Peking de handelsbetrekkingen met Zweden naar aanleiding van een prijs die was toegekend aan Gui Minhai, een Zweedse uitgever die in China in de gevangenis zat. Zweden gaf geen krimp en weigerde later het Chinese lockdown-model te volgen, maar koos voor een groep-immuniteitsstrategie. Zo werd Zweden bij uitstek een doelwit van een Chinese campagne om het land af te schilderen als zwak tegen de COVID-dreiging. In de woorden van China’s staatsbedrijf Global Times: Chinese analisten en internetgebruikers trekken groepsimmuniteit in twijfel en noemden het een schending van de mensenrechten, waarbij zij wijzen op het hoge sterftecijfer in het land in vergelijking met andere Noord-Europese landen. “Zogenaamde mensenrechten, democratie en vrijheid gaan de verkeerde kant op in Zweden, en landen die zeer onverantwoordelijk zijn verdienen het niet om China’s vriend te zijn …”
Aanvankelijk koos ook de Britse premier Boris Johnson voor groep-immuniteit. Maar op 13 maart 2020 begonnen verdachte accounts zijn Twitter-feed te bestormen en zijn plan met genocide te vergelijken. Deze taal kwam vóór 12 maart bijna nooit voor in Johnsons feed, en verschillende van de accounts waren voor die tijd nauwelijks actief. Op 23 maart 2020 ging Engeland in lockdown.
Xi Jinping heeft vaak de nadruk gelegd op wereldwijde samenwerking om COVID-19 te bestrijden. Daardoor is de wereld nu meer op China gaan lijken. Gemeenten hebben ‘verklik-lijnen’ ingevoerd om schendingen van de lockdown te melden en landen hebben nieuwe vloten bewakingsdrones onthuld; het Chinese bedrijf DJI heeft drones gedoneerd aan 22 Amerikaanse staten om de regels inzake sociale afstand te helpen handhaven.
Door via officiële kanalen te spreken, heeft de CCP vermeden andere regeringen letterlijk te vertellen dat zij “in lockdown moeten gaan”. In plaats daarvan heeft de CCP regeringen aan de schandpaal genageld en onophoudelijk reclame gemaakt voor haar “reactie op een pandemie” (wat uiteraard lockdowns betekent).
In maart kochten Chinese staatsmedia talrijke Facebook-advertenties waarin de Chinese reactie op de pandemie werd geprezen; al deze advertenties werden geplaatst zonder de vereiste politieke disclaimer van Facebook. Op 7 juli onthulde FBI-directeur Christopher Wray dat de CCP plaatselijke politici specifiek heeft benaderd om haar reactie op de pandemie te onderschrijven: “Wij hebben van federale, staats- en zelfs lokale ambtenaren vernomen dat Chinese diplomaten agressief aandringen op steun voor China’s aanpak van de COVID-19 crisis. Ja, dit gebeurt zowel op federaal als op staatsniveau. Nog niet zo lang geleden hadden we zelfs een senator van een deelstaat die werd gevraagd een resolutie in te dienen ter ondersteuning van China’s reactie op de pandemie.”
Decennialang heeft de CCP wetenschappers gecoöpteerd via haar ongeëvenaarde overzeese invloednetwerk, de ‘United Front Work Department’, dat onder Xi een spectaculaire groei heeft doorgemaakt. In juni kondigde het National Institutes of Health (NIH) aan dat 189 van zijn begunstigden geheime financiering hadden ontvangen van buitenlandse regeringen. In 93% van de gevallen, waaronder dat van Charles Lieber, voorzitter van de scheikundeafdeling van Harvard, was de geheime financiering afkomstig uit China. Ook de National Science Foundation, een kleinere organisatie, meldde 16 tot 20 gevallen van niet-openbaar gemaakte buitenlandse financiële banden; op twee na waren die allemaal met China.
In een interview voor de China Central Television in mei 2020 prees Richard Horton, hoofdredacteur van het gerenommeerde medische tijdschrift ‘The Lancet’, nadrukkelijk de lockdowns in China, waarbij hij zei: “Het was niet alleen juist, maar het heeft andere landen ook laten zien hoe zij moeten reageren op zo’n acute dreiging. Ik denk dus dat we aan China heel wat te danken hebben …”
De lof van Horton is opvallend in het licht van de beruchte intrekking van een Lancet-studie over hydroxochloroquine en berichten over lijvige tijdschriftartikelen over groepsimmuniteit die ongepubliceerd zijn gebleven. In augustus herhaalde Horton volmondig zijn woorden in een fel stuk dat verrassend weinig met gezondheid te maken had: “Aan de “eeuw van vernedering”, toen China werd overheerst door een koloniaal georiënteerd Westen en Japan, kwam pas een einde door de communistische overwinning in de burgeroorlog in 1949 … Iedere hedendaagse Chinese leider, ook Xi Jinping, ziet het als zijn taak de territoriale veiligheid te beschermen die door Mao werd veroverd en de economische veiligheid die door Deng Xiaoping werd bereikt.”
De CCP heeft het wetenschappelijk verhaal vormgegeven door consequent de leugen te propageren dat “China het virus onder controle had.” Uiteindelijk is de stelling “China heeft het virus onder controle” een regelrechte leugen. China heeft in maart 2020 journalisten het land uitgezet en de gegevens over besmettingen zijn duidelijk vervalst; de Amerikaanse inlichtingendienst heeft bevestigd dat China opzettelijk een verkeerde voorstelling van gegevens geeft.
Desalniettemin hebben de valse cijfers van China een grote rol gespeeld in het wetenschappelijke debat. Door te eisen dat toppublicaties de Orwelliaanse leugen herhalen dat “China het virus onder controle heeft”, heeft de CCP die leugen genormaliseerd voor westerse elites om zichzelf te herhalen, waarbij zij gebruik maakt van China’s zorgvuldig beheerde reputatie en van het feit dat de meeste westerlingen China nog niet kennen als een onbetrouwbare, totalitaire staat.
Het feit dat de Chinese staatsmedia een bijzonder goedgelovig New Yorker-artikel van Peter Hessler over de reactie van China op het coronavirus zo uitgebreid deelden, ontging China-deskundige Geremie Barmé niet, die de auteur waarschuwde dat het hem deed denken aan “een andere Amerikaanse journalist, een man die bijna een eeuw geleden verslag uitbracht vanuit dat andere autoritaire land, de Sovjet Unie … Walter Duranty …”
Binnen China heeft de CCP slechts gedaan alsof zij haar eigen leugens geloofde wanneer het haar uitkwam, waarbij zij zich het recht voorbehield COVID-19 te gebruiken als excuus voor niet-verwante autoritaire grillen – het ontruimen van bejaardentehuizen, het opsluiten van dissidenten en verslaggevers, het uitbreiden van massa-surveillance, het annuleren van de jaarlijkse wake in Hongkong eernagedachtenis van het bloedbad op het Tiananmenplein en het uitstellen van de verkiezingen met een jaar. In Xinjiang, waar meer dan 1 miljoen Oeigoeren gevangen zitten, zijn de lockdowns al sinds januari 2020 aan de gang, waarbij op grote schaal honger wordt geleden, onder dwang medicatie wordt toegediend, zure desinfecterende sprays worden gebruikt, bewoners in de boeien worden geslagen, vanaf balkons uit protest wordt geschreeuwd, overvolle “quarantainecellen” in gebruik zijn en mensen gewoonweg verdwijnen.
De meest vriendelijke verklaring voor de wereldwijde lockdown-campagne van de CCP is dat de partij op agressieve wijze internationaal dezelfde leugen verspreidde als in eigen land, namelijk dat lockdowns werken. Voor partijleden was het, toen Wuhan werd afgesloten, waarschijnlijk vanzelfsprekend dat de lockdown het coronavirus zou “elimineren”; als Xi wilde dat het waar was, dan moest het wel zo zijn. Dit is de totalitaire pathologie die George Orwell “dubbel-denken” noemde. Maar het feit dat autoritaire regimes altijd liegen, geeft hun nog niet het recht om dodelijke leugens aan de rest van de wereld te verspreiden, vooral niet met clandestiene middelen.
En dan is er nog de mogelijkheid dat Xi Jinping, die een socialistische toekomst met China in het middelpunt voor ogen heeft, precies wist waar hij mee bezig was door de wereld stil te leggen.
